Kierowcy często dostrzegają zalety, wynikające z ruchu lewostronnego. Jedną z nich jest niewątpliwe bezpieczeństwo — taki sposób organizacji przemieszczania się po drogach pozwala na osiągniecie znacznie lepszej widoczności nadjeżdżających pojazdów. Równie istotne są instynktowne reakcje kierujących: większość osób, w sytuacji zagrożenia, odruchowo skręca w lewo, przez co, przy ruchu prawostronnym, wjeżdża na przeciwległy pas. Podobna reakcja przy ruchu lewostronnym prowadzi do opuszczenia jezdni, co zmniejsza ryzyko wypadku. Historyczne pierwszeństwo również należy do ruchu lewostronnego. Jego początki sięgają starożytności.
Poruszanie się lewą stroną drogi dawało większą swobodę podczas walki. Dla osób, prowadzących wóz, duże znaczenie miały łatwiejsze – przy takiej organizacji poruszania się po drodze — manewry konnym zaprzęgiem, a dla średniowiecznych pielgrzymów — fakt, że po tej stronie znajduje się serce.
Przez wiele lat, aż do przełomu XVIII i XIX wielu, podobna organizacja ruchu obowiązywała również w naszym kraju. Zmianę zawdzięczamy leworęcznemu Napoleonowi Bonaparte. Obecnie ruch lewostronny jest charakterystyczny jedynie dla Wielkiej Brytanii oraz jej byłych kolonii – łącznie około 60 państw. Różnice w organizacji ruchu powodują odmienną konstrukcję reflektorów, używanych w ruchu lewostronnym i prawostronnym. W związku z tym osoby, które chcą poruszać się po drogach naszego kraju pojazdami, pochodzącymi np. z Wielkiej Brytanii, muszą dostosować lampy do wymogów, obowiązujących w Unii Europejskiej.
